دلنوشته بی کران

دلنوشته بی کران

به نام خدا
شعر:
بی کران.

ما بین کنج دلم معشوقه، راهی بسته.
از رگ‌های جوششم، خدایی نشسته.
از خون‌های رنگ قرمزم فریاد رَسته.
که تو با من ای ماًمن به دعا نشسته.
آرزو می‌خواهی.
اجابت می‌خواهی.
سنگ صبور می‌خواهی.
بلبل مستان می‌خواهی.
آرزو گر شوم اجابت نمی‌شوم.
خدا هست آن خدای یکتا.
دعا کن تا مرغ آمین دعا،
آرزوهایت را،
به هفت آسمان برساند و…
اجابت کند.
سنگ صبورت می‌شوم.
مرحم دردت می‌شوم.
بلبل مستان می‌شوم.
خوش خوشان پروانه می‌شوم.
دورت می‌گردم.
ولی، نخواه.
از من نخواه در آتش جهنم بسوزم.
آتشی که سوزان است و وجودم را به صلابه می‌کشد.
چون رخساره خبر دهد از سرّ درون.
خبری که آتش آن را به سخره می‌کشد.
من یک زندگیِ بی‌نهایت و بی‌کران را،
می‌خواهم.
و برای تو هم یک دنیای بی کران را آرزومندم.

شاعر: شکیبا پشتیبان/ کوه یخ

معرفی نامه برای دلنوشته‌هام.
۱. مادر.
۲. پرواز آرزوها.
۳. خواستم.
۴. مادر فرشته‌ی روی زمین.
۵. نزار ببارم.
۶. خیس‌تر از باران
۷. کاش می‌شد.
۸. زندانی در قفس.
۹. نبض قلب من.
۱۰. بی کران. ✔️

پایان