در هوای پاییز تنهایی دلم،اغوش گرم و پر مهر تو پناهگاهم و در زمستان سرد بی کسیم دستان نوازشگر تو گرمی بخش تن یخ زده ام بوده ست،
هنوز خاطرات رویاهای قصه کودکیم گوشم را نوازش میدهد،
،
پس بمانای یادگار مانده از دوران شیرین کودکیم،تا در سایه ات با خاطرات خویش اسوده باشم و ارام بگیرم،
دوستت دارم پدر،